Dariusz Łukasiewicz: „Zło niechrześcijańskie i nieludzkie”. Historia dzieciobójstwa i inne szkice z dziejów codzienności

Prusy1

Dariusz Łukasiewicz: Zło niechrześcijańskie i nieludzkie. Historia dzieciobójstwa i inne szkice z dziejów codzienności

Przechwytywanie

 

 

 

 

 

Spis treści

Rozdział 1
„Niech wasz nadmiar wyrówna ich niedostatek”
Bezpieczeństwo społeczne w dziejach. 9
„Płynna nowoczesność”: słabości w zakresie bezpieczeństwa społecznego po 1989 r. 9
Czarna legenda PRL-u. Bezpieczeństwo społeczne w II RP i PRL oraz Europie  12
Neoliberalna mitologia III RP. Znacząca rola państwa w II RP. 16
Długie trwanie: zacofana Europa Wschodnia. 18
Bezpieczeństwo społeczne – od troski Kościoła do troski Państwa. 27
Sytuacja w historiografii 37

Rozdział 2
Mentalność pruska, mieszczańska, protestancka czy kapitalistyczna? Prusy 1806-1871  39
Mentalność kapitalistyczna, protestancka i mieszczańska. 39
Mentalność Wielkopolan. 43
Preussentum.. 49
Polskie zwierciadło. 55
Katolickie zwierciadło. 62
Podsumowanie. 64

Rozdział 3
Rodzina w Prusach w latach 1806-1871. 67

Rozdział 4
Bieda i jej zwalczanie w Prusach 1806-1871. 79

Rozdział 5
Kobieta w Królestwie Prus 1806-1871. 94
Miejsce kobiety w społeczeństwie. 94
Kobieta w małżeństwie. 102
Macierzyństwo. 104
Służące i robotnice. 112

Rozdział 6
Niemiecki dyskurs oświeceniowy o dzieciobójstwie. 116

Rozdział 7
Choroba i zdrowie w Królestwie Prus w XIX w. (1806-1871) 126
Na progu nowej epoki 126
Choroby epidemiczne. 128
Innowacje. 129
Liczba lekarzy w Prusach. 130
Znachorzy. 130
Nowoczesny szpital 132
Organizacja służby zdrowia. 134
Medycyna a demografia. 135
Rola państwa i instytucji publicznych w służbie zdrowia. 136
Zmiany w jakości wyżywienia. 137

Rozdział 8
Francuskie wzory kulturowe w XVIII w. i kryzys moralny Prus. 145

Rozdział 9
Religia a zdrowie i leczenie w epoce przednowoczesnej 177
Chrześcijaństwo a leczenie. 177
Medycyna religijna. 179
Modlitwa uzdrawiająca. 182
Święci lekarze. 184
Pielgrzymki 187
Relikwie. 189
Wota i ślubowania. 193

Rozdział 10
Funkcjonowanie wybranych dziedzin medycyny w lecznictwie religijnym epoki przednowoczesnej 194
Rewolucja w medycynie. 194
Stomatologia religijna. 196
Funkcje medyczne czarownic i czarowników.. 198
Religijny charakter chorób umysłowych. 201
Leczenie dżumy i wścieklizny. 203
Znachorzy. 205
Poczucie bezpieczeństwa. 206

Rozdział 11
Problem mieszkaniowy i higiena w Prusach 1806-1871. 209
Mieszkania elit i klasy średniej 210
Mieszkania warstw niższych. 214
„Wohnungsfrage” i polityka mieszkaniowa. 216
Łazienki, toalety, higiena i ciało. 219
Miasto. 221
Podsumowanie. 223

Rozdział 12
Chłopi pod zaborem pruskim na przełomie XVIII i XIX w. 225
Przegląd literatury przedmiotu. 225
Prusy Południowe i Zachodnie – piśmiennictwo. 235
Prusy Południowe – materiał aktowy. 240
Stereotypowość ocen pruskich?. 249

Rozdział 13
Lud w Insurekcji 1794 r. Poglądy Adama M. Skałkowskiego po latach. 252
Dwie rzezie?. 256
Postawa zamożnego mieszczaństwa i szlachty. 264
Rola wojsk ludowych w insurekcji 266
Powstanie versus modernizacja. 273

Skróty. 276

Archiwalia. 276

Literatura, prasa i źródła drukowane. 278

Aneks. 303

Streszczenie
Autor analizuje problematykę dziejów codzienności, przede wszystkim w państwie pruskim. Jest to pierwsza książka w Polsce poświęcona tej tematyce w odniesieniu do naszego najważniejszego i zachodniego sąsiada. Analizie poddane zostało zjawisko dzieciobójstwa. Temat wprawdzie nośny i makabryczny, ale przede wszystkim ważny, jako element dawnej regulacji urodzeń w świecie bez antykoncepcji. Autor podejmuje też nowatorską i kluczową dla dzisiejszej Polski tematykę dziejów bezpieczeństwa w różnych aspektach – socjalnym, zdrowotnym, edukacyjnym, rodzinnym, mieszkaniowym. Interesuje się kwestią mentalności i stereotypów etnicznych, coraz częściej podejmowaną ważną tematyką historii kobiet. Książka zawiera rozdział o dziejach chłopów, która to problematyka po 1989 r. w polskiej historiografii się prawie nie pojawia i osobny tekst o roli warstw niższych w powstaniu 1794 r.

Summary
„Evil, Unchristian and inhuman (1532)”
The history of infanticide and other sketches from the history of daily life.
The author analysis the theme of the history of daily life, above all in Prussia. This is the first book in Poland dedvoted to this theme with regard to our most important and west neighbour. The phenomenon of infanticide was analysed. Admittedly, this theme is ghoulish but above all it is important, as an element of former birth control in a world without contraseption.The author also focuses on the innovative and crucial for the modern-day Poland subject of the history of security in various aspects such as welfare, health, education, family and housing. Moreover, a matter of mentality and ethnic stereotypes was investigated along with increasingly undertaken important theme of women’s history. The book contains a chapter on the history of peasants, the topic which is almost absent in the polish historiography after 1989 and the separate text about important role of lower layers in the uprising of 1794.

Święto Książki w Kaliszu

IMG_20140906_172008 Wydawnictwo SILVA RERUM uczestniczyło aktywnie w kaliskim Święcie Książki.  Na stoisku naszego wydawnictwa zagościli nasi kaliscy autorzy – Przemysław Mańka, Bartosz Kowalczyk oraz młody, zdolny, świetnie zapowiadający się naukowiec – Antonina Łuszczykiewicz, której dzieło ma się niebawem ukazać. Nasze wydawnictwo reprezentowały także Magdalena Zdrowicka-Wawrzyniak oraz Katarzyna Strzyż. 

6 września 2014 r. po raz trzeci pod patronatem Prezydenta RP odbyło się w całym kraju Narodowe Czytanie. Uroczystości kaliskie rozpoczęły się o godzinie 10.00 na Rynku Głównym, gdzie kaliszanie mogli obejrzeć występ taneczny w wykonaniu Teatru Pieśni i Tańca „Patrimonium”. Następnie w salach ratusza wybitni kaliszanie odczytywali wybrane fragmenty tekstów Henryka Sienkiewicza, a tekstem inaugurującym była Odezwa do ludzi cywilizowanych. Utwór ten nawiązuje do tragedii zburzenia Kalisza sprzed 100 lat. Narodowe czytanie Sienkiewicza w kaliskim ratuszu ze swadą godną mistrza Henryka prowadził prof. Piotr Łuszczykiewicz.

Rok 2014 to zarazem Rok Czytelnika, a tym samym - bibliotekarzy, księgarzy, wydawców, drukarzy, wszystkich ludzi świata książki. Narodowemu czytaniu towarzyszyło więc też Święto Książki. Można było zapoznać się z wydawcami lokalnymi oraz kaliskimi twórcami kultury. 

Czytaj także:

Oto fotograficzne migawki z tego dnia:

IMG_20140906_152307

IMG_20140906_150357

IMG_20140906_113955

IMG_20140906_103858

IMG_20140906_104026IMG_20140906_150250IMG_20140906_123433

IMG_20140906_132203

 

Łuszczykiewicz Antonina

IMG_0022 Urodzona w 1990 roku w Kaliszu. Absolwentka kulturoznawstwa dalekowschodniego, które ukończyła z wyróżnieniem, obecnie doktorantka na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Laureatka stypendium konfucjańskiego na uniwersytecie Xi’an Jiaotong Daxue, uczestniczka konferencji naukowych poświęconych polityce i kulturze krajów azjatyckich. Interesuje się historią relacji sino-indyjskich oraz tematyką związaną z uprzedzeniami i stereotypami. Swoje badawcze zamiłowania rozwijała podczas licznych podróży, m.in. do Indii, Chin (w tym Tybetu, Hongkongu, Makao), Malezji, Singapuru. Pasjonatka języka chińskiego i hindi.

Nasze tytuły w Regensburger Katalog

Książki naszego Wydawnictwa trafiły do Biblioteki Uniwersyteckiej w Regensburgu /Universitätsbibliothek Regensburg/ http://www.uni-regensburg.de/bibliothek/index.html.

Można je znaleźć korzystając z wyszukiwarki https://www.regensburger-katalog.de/InfoGuideClient.ubrsis/start.do?Login=igubr.

Przechwytywanie-RegensburgerKatalog

Kitlińska Ewelina

Ewelina Kitlinska_duze Ewelina Kitlińska jest ekspertem marketingu i public relations oraz trenerem biznesu. Absolwentka SGH i podyplomowych studiów Public Relations SGH. Od 1998 roku zajmuje się planowaniem i realizacją działań marketingowych i PR. Realizowała projekty dla międzynarodowych korporacji i polskich firm, takich jak m.in. Alcatel, eTel, Netia, Polcard, Hays, Amway. Od ponad 5 lat prowadzi działania marketingowe i PR w regionie CEE i w Europie.

Specjalizuje się w zagadnieniach marketingu do kobiet. Od 2009 roku prowadzi stronę internetową poświęconą tej tematyce: www.MarketingKobiet.pl. Prowadziła także zajęcia z tego zakresu w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Fot. Piotr Lewandowski

Łacińskie nazwy firm – podsumowanie konferencji naukowej

Prezentujemy artykuł autorstwa p. Anny Maciejewskiej, dotyczący wyników dociekań naukowych, skoncentrowanych wokół nazw łacińskich – czego przykładem jest nazwa naszego Wydawnictwa.

Łacińskie nazewnictwo firm i organizacji

Łacińskimi nazwami posługują się różne firmy i organizacje działające obecnie w Polsce, zarówno działające dla dobra publicznego, jak (większość) komercyjne, zarówno spółki, jak firmy jednoosobowe, które używają łacińskich nazw w kontak­tach zewnętrznych[1].

Kto posługuje się łacińskimi nazwami.

Stowarzyszenia i firmy wszelkiego rodzaju, wśród których można wyróżnić grupy:

  • dotyczące prawa, przede wszystkim zaś jednocześnie finansów: windykacji długów, doradztwa finansowego, księgowości i rachunkowości; na drugim miejscu radcy prawni, na końcu adwokaci, którzy do wszelkich kontaktów podają nazwiska, a nazwę (w tym łacińską) mogą mieć co najwyżej ich zespoły;
  • dotyczące medycyny: przede wszystkim apteki, poza tym przychodnie i gabinety lekarskie, prywatne kliniki i sanatoria, sprzedawcy wyposażenia medycznego;
  • dotyczące nauk humanistycznych i sztuki, a przede wszystkim:

>       literatury: wydawnictwa, księgarnie (szczególnie antykwariaty), grupa poetycka;

>       muzyki: chóry (głównie, lecz nie tylko, o profilu religijnym), festiwale i zrzeszenia chóralne, rzadziej zespoły instrumentalne;

  • inne: hotele, biura podróży, agencje nieruchomości, agencje ochrony, galerie sztuki, sklepy, lokale gastronomiczne, stowarzyszenia.

Przebieg badania.

Nazwy wyszukałam w internecie; na niektóre natknęłam się przypadkiem w świecie relanym. Oczywiście w ten sposób na pewno pominęłam wiele ciekawych nazw, ponieważ wyszukiwanie w sieci prowadziłam przede wszystkim według dziedzin działalności, w których spodziewałam się łacińskiego nazewnictwa (np. związanych z prawem, medycyną, książką), poza tym szukając „na ślepo” firm o nazwach, które uznałam za prawdopodobne (np. Aquarius, Ignis).

Następnie, jak Państwu doskonale wiadomo, rozesłałam właścicielom, prezesom lub przedstawicielom tych firm i organizacji ankietę; w kilku przypadkach zatelefonowa­łam. Zapytań było około 300, uzyskałam 39 odpowiedzi.

Przyglądając się wynikom ankiety należy wziąć pod uwagę, że są one reprezentaty­wne dla faktycznych respondentów, nie zaś dla wszystkich firm i organizacji o łacińskich nazwach. Nie otrzymałam np. ani jednej odpowiedzi od przedstawicieli firm handlowych o profilu ogólnym, od architektów, lekarzy, klubów fantastyki. Spodziewam się, że w tych przypadkach – poza brakiem zainteresowania ankietą – może wchodzić w grę mniejsza niż u respondentów świadomość oryginalnego znaczenia i konotacji własnej nazwy.

Wyniki ankiety.

  • Język łaciński dla nazwy proponują najczęściej sami założyciele firmy lub organiza­cji, jeśli kto inny, bywa to osoba z rodziny właściciela lub prezesa. To samo dotyczy wyboru lub utworzenia konkretnej nazwy; w takim przypadku czasami (niestety, rzadziej niżby należało) nazwę konsultuje się z kimś porządniej znającym łacinę.
  • Wśród przyczyn, dla jakich wybiera się nazwy łacińskie, zaznaczano wszystkie zaproponowane z góry, w tym najczęściej „ładne brzmienie nazwy” (24), dalej „międzynarodowy charakter łaciny” i „elitarny charakter łaciny” (po 15), „skojarzenie z tradycją” (14) i „skojarzenie z solidnym wykształceniem” (13). Poza tym wymieniono:

>       bezproblemowość łacińskiej pisowni – brak znaków diakrytycznych (2);

>       oryginalność nazwy, która przez to zapada w pamięć i jest łatwa do znalezienia w wyszukiwarce (3);

>       inne skojarzenia: starożytność, humanizm, tradycja akademicka, tradycja katolicka (5);

>       egzotyczność łaciny (1);

>       nazwa miała być międzynarodowa, a założyciel chciał uniknąć użycia języka angielskiego (1);

>       sympatia dla łaciny (2).

  • Jeśli chodzi o odbiór nazwy przez klientów, współpracowników i inne osoby z zewnątrz, większość respondentów oczekuje, że „rozumieją, co znaczy, i wiedzą, że jest to nazwa łacińska” (24), następnie, że „wiedzą, że jest to nazwa łacińska, ale nie znają jej znaczenia” (16), „nie rozumieją, co znaczy, i nie wiedzą, w jakim języku” (14), „w przybliżeniu rozumieją znaczenie, ale nie wiedzą, w jakim języku jest wyrażone” (11)[2]. Ponieważ można było zaznaczyć kilka opcji, najczęściej łączono odpowiedzi o pełnym zrozumieniu i całkowitym niezrozumie­niu ze strony klientów;  jeden z respondentów (prywatny dom opieki w stadium organizacji) wyraził opinię, że osoby zamożniejsze, do jakich skierowana jest oferta, są na ogół lepiej wykształcone, a zatem oczekuje, że zrozumieją nazwę i rozpoznają język.
  • Nazwy swoich firm i organizacji wszyscy respondenci przetłumaczyli poprawnie, nawet wówczas, gdy łacińska postać była błędnie skonstruowana. Wyjątek stanowi biuro doradztwa finansowego Omnibus, którego właścicielka rozumie tę nazwę jako „osoba o wszechstronnej wiedzy”, co jest znaczeniem polskiego wyrazu o takim brzmieniu (który w ogóle nie przyszedł mi do głowy, gdy przesyłałam Pani ankietę), a zatem właściwie należałoby traktować nazwę tej firmy nie jako łacińską, lecz polską.[3]
  • Inne uwagi:

>       W przeciwieństwie do argumentu przytaczanego na korzyść łaciny przy jej wyborze, zgłoszono trudności z zapisem lub wymową nazwy (wśród osób z zewnątrz) (6); Polacy mają kłopoty z literami niewystępującymi w polskim alfabecie; przekazano mi relację o „sekretarkach, które nie mogą znaleźć na klawiaturze litery Q” i o tym, że „literę V trzeba wskazywać na przykładzie Violetty Villas”.

>       Kto inny jednak, już po pewnych doświadczeniach ze stosowaniem nazwy, wyraził opinię: „Plusem łaciny jest również to, że łatwo ją wymówić i zapisać – nazwa poprzedniej firmy, którą współtworzyłem, była w j. angielskim i mnóstwo polskich urzędów nie miało pojęcia, jak prawidłowo się ją zapisuje”.

>       Łacińska nazwa okazała się też (bez wcześniejszych takich oczekiwań) oryginalna i charakterystyczna (5).

Jakie bywają łacińskie nazwy firm i organizacji.

(Wśród przykładów przytaczam również nazwy, co do których nie uzyskałam odpowiedzi w ankiecie; w postaci graficznej podczas prelekcji pojawiły się tylko logotypy uzyskane bezpośrednio od ich dysponentów. )

(Słuchacze oczywiście nie potrzebowali przekładów, tu je gdzieniegdzie podaję, ale tylko orientacyjnie, bo co po łacinie brzmi dobrze, po polsku bywa niezręczne. I vice versa zresztą.)

  • Nazwy rzeczywiście łacińskie, utworzone pod kątem profilu działalności:

nazwa

znaczenie

działalność

Academia iuris

Akademia prawa

fundacja pomocy prawnej

Ama canem

Kochaj psa

dogoterapia

Ars Cogitandi

Sztuka myślenia

finanse

Cantio Lodziensis

≈ Łódzki śpiew

festiwal chóralny

Corda Cordis

Serca Serca

Chór przy kościele p.w. Najświętszego Serca Jezusowego

Homini

Człowiekowi

naukowe wydawnictwo humanistyczne

Mundus cantat

Świat śpiewa

festiwal chóralny

Nobis Solvere

Płacić nam

windykacja długów

Societas Succinorum Internationalis

Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników

(dosł. „Bursztynów”)

Terra poetica

Ziemia poetycka

grupa poetycka

Nazw tego typu jest szczególnie dużo wśród chórów, np:

Via musica Muzyczna droga Magnum bonum Cantores Misericordiae
Vox cordis Głos serca Cantabo Dominum Cantabo Domino
Musica ex anima Muzyka z duszy Schola Cantorum Cracoviensis / Gedanensis
Spes in Deo W Bogu nadzieja Cantores Minores Lodzienses

 

>       w tym zawierające żarty językowe: parafrazy znanych powiedzeń łacińskich, kojarzenie ich z homonimami polskimi – słabo przetłumaczalne, oczywiście:

 

Sub Lupa

wydawnictwo naukowe

Carpe Noctem

portal internetowy dotyczący literatury i sztuki grozy

Ars Legis

finanse

Sed lex

windykacja

  • Łacińskie tylko na pozór, z błędami fleksyjnymi lub słowotwórczymi bądź mieszające łacinę z innymi językami, ale w sposób nieewidentny[4], co pozwala sądzić, że nazwy te są traktowane serio:

jest

znaczenie

powinno być (?)

Benignus Lex

łagodne prawo

Benigna Lex

Creo Ignis

stwarzać ogień[5]

Ignem creare

Gaude Cantem

ciesz się śpiewem

Gaude cantu

Il canto Magnificat

śpiew wysławia (wł. / łac.)???

Cantus magnificat???

Intrum

wewnątrz??? wnętrze???

Intra (wewnątrz) ???

Legis

prawa (dopełniacz l.poj.)

???

Legis trado

oddaję + prawa (dopełniacz l.poj.)

Legi trado (Oddaję prawu)???

Officinum Cubitum Ire

pracownia??? iść się położyć

???

Pro Consensus

dla  zgody

Pro consensu

Pro juris

dla prawa / w imieniu prawa

Pro jure / Pro iure

  • Większość nazw nie należy do żadnej z tych skrajnych grup; stanowią jedno słowo lub znane wyrażenie dobrane mniej lub bardziej precyzyjnie do profilu działalności, nierzadko z bardzo głębokim, bardzo fachowym i/lub bardzo oryginalnym uzasadnie­niem. Niektóre zachwycają, inne dają do myślenia, jeszcze inne nie są dla niewtajemniczonych… Chciałoby się podzielić z Państwem wszystkim, ale czasu i miejsca na to nie ma, a w przekładzie dużo ginie (przede wszystkim konotacje), podam więc tylko przykłady, wyróżniając te, które mnie osobiście szczególnie się spodobały:

windykacje:

Amicus Argentarius Auctus Audax Auxilium
Benevolens Casus Consensus Constans Credo
Cuique suum Fides Gladius Imperatio Legatum
Lex capitalis Mediare Obligo Pax Probitas
Solvens Subsidium Tenet Vindico  

 

rachunkowość, księgowość, doradztwo finansowe

Abacus Acta Actio Activum Ad acta
Ad meritum Ad rem Adiutor Adsessor Adsum
Advena[6] Affluentia Alter Animus Aquila
Argentum[7] Argus Astutus Aurum Calendaria
Censor Decretum Evidens Fiscalia Fiscus
In plus Lex Fiscalis Numeratis Omnia Omnibus
Optimum Pro Calculo Signum Vectigal Vi legis
Semper Vinum[8]      

 

adwokaci, radcy prawni

Advocatus Iuris consultus Patronus Securitas

 

apteki (tu sporo nazw konkretnych roślin leczniczych):

Aqua vitae Betula Brassica Calendula Cito
Convallaria Herba Matthiola Medicus Radicula
Remedium Validus Vita Vitalis  

 

przychodnie i gabinety lekarskie, kliniki

Curatio Curatum Dentalium Dentatus Gemini[9]
Gravida[10] Medicus Oculus Pro labore[11] Proximum
Pulsantis Salve Salveo Salvus Semper

 

wydawnictwa i księgarnie (tu niczego nie zaznaczam, bo za dużo znajomych)

Ad fontes[12] Exodus Illuminatio Insignis Liber
Librarium Littera Primum verbum Quo Vadis Res Polona
Ruthenus[13] Silva rerum Sine qua non Universitas[14] Vivarium[15]
Vesper        

 

chóry: Canticum canticorum, Canticum novum, Soli Deo

biura podróży: Terra incognita, Mediterraneum

hotel: Festina lente

>       Wybrane nazwy stosowane w wielu branżach:

Primus: apteka / przychodnia / szkoła / prawnicy / księgowość / windykacja / płytki ceramiczne / wyposażenie łazienek

Lege artis: windykacja / prawnicy / nieruchomości / meble / wyposażenie medyczne

Corpus iuris: prawnicy / windykacja

Silva rerum: antykwariat / zespół instrumentalny / restauracja / grupa literacka

Mercator: wyposażenie medyczne  / wydawnictwo / nieruchomości / dom handlowy

Domus: nieruchomości / dom handlowy / architekci

Hortus: stowarzyszenie sadowników / urządzanie ogrodów / szkoły

Tempus: nagrobki / szkoła / agencja pracy czasowej / firma budowlana

Aqua: szkółka pływacka / pływalnia / hydraulik / wyposażenie hydrauliczne

Ignis: piece/ kominki / prawnicy / drużyna harcerska

Universitas: spółdzielnia studencka / spółdzielnia mieszkaniowa pracowników Uniwersytetu Mikołaja Kopernika

 

Serdecznie dziękuję za współpracę.

Anna Maciejewska.



[1] Tematem konferencji, na której przedstawiłam referat, były Stowarzyszenia, spotkania, sojusze, stąd podkreślanie socjalnego aspektu nazw.

[2] Z komentarzami: klienci sądzą, że to angielski, albo przeciwnie – orientują się, że nie angielski, i to ich dziwi.

[3] Wyraz Omnibus oczywiście pochodzi z łaciny, ale nie jest tam oznaczającym osobę rzeczownikiem w mianowniku, lecz przymiotnikiem w celowniku lub narzędniku/ miejscowniku liczby mnogiej, i znaczy „dla wszystkich” lub „we wszystkim” – też pasuje do firmy, prawda?

[4] Za ewidentne – i dość dowcipne – uważam nazwy takie, jak Parkietus, Finansus czy Owadum (środek ochrony roślin), ale to już inna opowieść.

[5] Znaczenie tej i poprzedniej nazwy poświadczone przez właścicieli; co do pozostałych mogą być tylko domysły.

[6] Niestety, nie dowiedziałam się, dlaczego tak. Może właściciel od niedawna mieszka w Krakowie?

[7] Firma-córka macierzystego Aurum.

[8] Z uzasadnieniem, że firma powinna być jak wino – im starsza, tym lepsza.

[9] Ginekolog-położnik.

[10] Oczywiście również ginekolog-położnik.

[11] Medycyna pracy.

[12] Seria tekstów źródłowych, edycje dwujęzyczne: oryginał i przekład polski.

[13] Profil turystyczny: mapy, książki podróżnicze.

[14] Oczywiście wydawnictwo naukowe.

[15] Świadome erudycyjne odniesienie do skryptorium Kasjodora.

UAM w Kaliszu – o publikacji B. Kowalczyka

Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Kaliszu na swojej stronie internetowej we wpisie z 27 lipca 2014 r. informuje o pracy naukowej dra Bartosza Kowalczyka poświęconej kontrowersyjnemu dramaturgowi Ireneuszowi Iredyńskiemu.

Patrz tutaj: http://www.filologia.kalisz.pl/komunikaty.htm

Kalisz UAM

J. T. Dybowski w recenzji R. Bienieckiego

Biuro Informacji Miejskiej w Kaliszu ogłosiło konkurs, w którym nagrodą były książki autorstwa P. Mańki. Szczegóły na stronie www.kalisz.pl  - http://www.kalisz.pl/pl/q/dla-mieszkancow/aktualnosci/konkurs-wygraj-ksiazke

Ponadto ukazała się recenzja autorstwa Ryszarda Bienieckiego, opublikowana w notatniku kulturalnym internetowego wydania miesięcznika „Kalisia Nowa” 1-2-3/2014: http://www.kalisz.pl/pl/system/files/tresc/kalisia/kalisia-nowa-1-2-3/20….

Zachęcamy do lektury powyższych artykułów oraz omawianej pozycji P. Mańki.

recenzja Dybowski

Wiśniewski Leszek Józef

Tata1 Prawnik, prof. zw. dr hab., specjalista w zakresie praw człowieka  i prawa konstytucyjnego, w latach 1993-1997 ekspert Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego.

Wykładowca Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Poznaniu, Bałtyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej w Koszalinie oraz Wydziału Nauk Ekonomicznych, Prawnych i Psychologii w Wyższej Szkole Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie. Profesor Instytutu Nauk Prawnych PAN, długoletni członek Rady Naukowej INP PAN. Był współzałożycielem Poznańskiego Centrum Praw Człowieka INP PAN.

Członek Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego, Polskiego Towarzystwa Legislacji, Wydziału Nauk Prawnych Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (członek korespondent).

http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=29610&lang=pl

Nasze książki na www.naukowiec.org

naukowiec.org.pl-zrzut ekranu Wszystkie publikacje Wydawnictwa Naukowego SILVA RERUM odnotowuje prestiżowy serwis naukowiec.org w zakładce Książki.

Link do strony: http://www.naukowiec.org/ksiazki.html

Bieczyński Mateusz Maria

mateusz_bieczynski_01 Doktor nauk prawnych (INP PAN), LL.M. (Poczdam), wykładowca prawa autorskiego na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, doradca prawny Biura Wystaw Artystycznych „Awangarda” we Wrocławiu, magister historii sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zainteresowania badawcze: kształt prawnych granic wolności twórczości artystycznej w świetle wyrażonej w art. 73 Konstytucji RP gwarancji swobód artystycznych i kulturalnych.

http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&lang=pl&objectId=236659

Włoski system emerytalny w recenzji publikacji dr Joanny Plak na stronie MY50+

Recenzja publikacji poświęconej porównaniu polskiego i włoskiego systemu emerytalnego ukazała się na stronie internetowej www.my50plus.pl. Zachęcamy do lektury.

Czytaj tutaj: http://my50plus.pl/emerytury-po-wlosku-czyli-polak-wloch-dwa-bratanki-w-niedoli/

Przechwytywanie-emerytury

Tadeusz Zieliński: Powietrzny wymiar działań bojowych w Libii (2011). Operacja Odyssey Dawn i Unified Protector

Libia-przód

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Concilium Latinum Lodziense X

Na Uniwersytecie Łódzkim prowadzone są badania nad łacińskim nazewnictwem współczesnych polskich firm, organizacji i stowarzyszeń. Nazwę naszej firmy badacze  i kontakt do niej znaleźli w sieci. Zostaliśmy poproszeni o wypełnienie ankiety, co z radością uczyniliśmy. Jak się okazało, na 300 zapytań nadeszło tylko 10 proc. odpowiedzi.

Usystematyzowane wyniki ankiety przedstawione zostaną podczas latynistycznej konferencji naukowej “Concilium Latinum Lodziense X”, która odbędzie się w Uniwersytecie Łódzkim w dniach 31 maja i 1 czerwca 2014 r.

2014 societates plakat-page-001    UniŁódź UŁ

Paulina M. Wiśniewska: Wizerunek kobiety w mediach. Analiza porównawcza tematyki poświęconej kobietom w prasie polskiej i niemieckiej u schyłku pierwszej dekady XXI wieku

kobieta

O książce P. Mańki na stronach CIT w Kaliszu

O publikacji Przemysława Mańki poświęconej kaliskiemu twórcy J. T. Dybowskiemu przeczytać można na stronach kaliskiego Centrum Informacji Turystycznej. Tam też dostępna jest ta pozycja.

Link do strony: http://www.cit.kalisz.pl/new,974

Kalisz

Zdrowicka-Wawrzyniak Magdalena

MZW

Jest autorem monografii Rzeczywistość a obraz rzeczywistości. Telewizyjne magazyny informacyjne w Polsce w procesie manipulacji i perswazji (2004-2007), [Opole 2012], współautorem m.in. Polityka i perswazja, [Poznań 2007], Etyka w mediach. Świat norm a codzienność, [Poznań-Opole 2010], Odpowiedzialny biznes i konsumeryzm wyzwaniem XXI wieku, [Racibórz 2012], Zmiany medialne i komunikacyjne. W stronę innowacyjności, [Gdańsk 2015], Bezpieczeństwo XXI wieku. Szanse-Zagrożenia-Perspektywy, [Poznań 2015], Obywatelki na obcasach. Kobiety w życiu publicznym (XIX-XXI wiek), [Szczecin 2016],  Medialny obraz rzeczywistości, [Poznań 2016], Oblicza choroby w czasach płynnej nowoczesności, [Bytów-Łódź 2016], Holistyczny wymiar współczesnej medycyny. Tom V, [Białystok 2017], Moda na gotowanie. Medialne i kulturowe wizerunki jedzenia, [Poznań 2018], W drodze do brzegu życia. Tom XVII, [Białystok 2019]; jak również redaktorem kilku prac naukowych Wydawnictwa Naukowego Silva Rerum.

Jest członkinią-założycielką Polskiego Towarzystwa Naukowego Prawa Prasowego.

Autorka licznych artykułów prasowych o charakterze tak informacyjnym, jak i publicystycznym (m.in. Głos Wielkopolski); materiałów radiowych (Radio Centrum Kalisz) i telewizyjnych (m.in. TVP). Twórca materiałów do programów społecznych, kulturalnych, katolickich. Pomysłodawca i wykonawca programów autorskich w radiu i telewizji.

Od 2002 roku nieprzerwanie związana z kaliską polonistyką. Pracuje na studiach licencjackich i magisterskich. Prowadzi zajęcia z: komunikacji medialnej, komunikacji interpersonalnej, komunikowania masowego, wstępu do dziennikarstwa, wprowadzenia do form dziennikarskich, modeli zawodowych w dziennikarstwie i PR, źródeł informacji i technik gromadzenia oraz gatunków w mediach. Jest opiekunem praktyk studenckich na specjalnościach medialnych. Promotorem prac licencjackich.

Wrzesień 2016 nagroda III stopnia Rektora UAM za osiągnięcia dydaktyczne.

Wrzesień 2017 nagroda III stopnia Rektora UAM za osiągnięcia organizacyjne.

Wrzesień 2019 nagroda III stopnia Rektora UAM za osiągnięcia organizacyjne.

„Globalizacja” reklamowana na stronach Weltbild.pl

Wśród bestselerowych pozycji, ukazujących się na reklamach księgarni Weltbild.pl jest także „Globalizacja w teorii i praktyce” autorstwa Agnieszki Rzepki. Do nabycia w wersji drukowanej oraz jako e-book.

welbild-globalizacja

Kinga Przybysz: Spór Radia Maryja z KRRIT w świetle wybranych publicystycznych audycji Radia Maryja w latach 2011-2013

Radio MaryjaStreszczenie:

Tematem opracowania jest konflikt, który rozegrał się między Radiem Maryja a Krajową Radą Radiofonii Telewizji w latach 2011-2013. Autorka opisuje w niej problemy w relacjach Radia Maryja z KRRiT ze szczególnym uwzględnieniem tzw. „sporu o multipleks”. Materiał badawczy pracy tworzą nagrania publicystycznych audycji radia – „Rozmów Niedokończonych” oraz „Aktualności Dnia”. Analiza materiału pozwoliła przedstawić sposób, w jaki Radio Maryja uczestniczyło w sporze z Radą. Pod uwagę brano nie tylko kontekst przedstawiania sporu na antenie Radia, ale także stosowane słownictwo i dobór gości. Wyniki badań wykazały, że Radio Maryja przyjęło w sporze agresywną postawę i całkowicie dyskredytowało działania KRRiT.

 Summary:

Study relates to conflict between Radio Maryja and National Broadcasting Council (KRRiT) that took place between 2011–2013. Author depicts problems that have appeared in Radio Maryja’s and KRRiT relations, focusing particulary on so called “feud over multiplex”. Research material consists of audio tracks coming from two auditions: “Rozmowy Niedokończone” and “Aktualności Dnia”. Analysis of the material has allowed to depicts the way Radio Maryja participated in this conflict. Author took into consideration not only the context of audition but also language and selection of auditions’ guests. Results revealed that during the conflict Radio Maryja presented aggressive attitude and fully discredited KRRiT’s actions.

 

Spis treści:

Wstęp

Rozdział I

Charakterystyka Radia Maryja

1.1. Powstanie i rozwój Radia Maryja

1.2. Struktura „medialnego imperium”

1.3. Status nadawcy społecznego w świetle ustawy o radiofonii i telewizji z 1992 r.

1.4. Postać ojca Tadeusza Rydzyka i jego wpływ na Radio Maryja

1.5. Oferta programowa Radia Maryja

 

Rozdział II

KRRiT w polskim systemie medialnym

2.1. Przemiany w polskim systemie medialnym po 1989 roku

2.2. Charakterystyka polskiego systemu medialnego

2.3. Akty prawne regulujące działalność KRRiT

Rozdział III

Problemy w relacjach KRRiT i Radia Maryja

3.1. Płaszczyzny konfliktów między KRRiT a Radiem Maryja

3.2. Spór o przyznanie miejsca na cyfrowym multipleksie

3.3. Stanowiska KRRiT w kontekście sporu o przyznanie miejsca na multipleksie

3.4. Eskalacja konfliktu i upolitycznienie sporu

 

Rozdział IV

Metodologia badań własnych

4.1. Wybór i zakres materiału badawczego

4.2. Narzędzia badawcze i metody analizy treści

 

Rozdział V

Przedstawianie sporu w wybranych publicystycznych audycjach Radia Maryja

5.1. „Rozmowy Niedokończone” – analiza materiału badawczego

5.2. „Aktualności Dnia” – analiza materiału badawczego
Podsumowanie

Bibliografia

 

 

 

 

Table of contents

Introduction

Chapter I

Radio Maryja’s characteristic

1.1. The creation and development of Radio Maryja

1.2. Structure of „media empire”

1.3. Social broadcaster status in the light of radio and television act (1992)

1.4. Tadeusz Rydzyk and his influence on the Radio Maryja

1.5. Radio Maryja’s program offer

 

Chapter II

KRRiT in the polish media system

2.1. Changes in the polish media system after 1989.

2.2. Characteristic of polish media system

2.3. Legal acts referring to KRRIT

Chapter III

Problems in Radio Maryja and KRRiT’s relations

3.1. Fields of conflict between KRRiT and Radio Maryja

3.2.Dispute over acces to cyber multiplex

3.3. KRRiT’s standpoints in the context of dispute over cyber multiplex

3.4. Escalation and politicization of conflict

 

Chapter IV

Methodology of research

4.1. Selection and scope of research material

4.2. Research tools and methods of content analysis

 

Charter V

Depiction of conflict in chosen Radio Maryja’s public affairs auditions

5.1. „Rozmowy Niedokończone” – research material’s analysis

5.2. „Aktualności Dnia” – research material’s analysis
Recapitulation

Bibliography

 

 

 

Reklama na stronach słownika Bab.la

Każdy szukający tłumaczenia na język angielski lub inny, korzystający ze strony Bab.la, natknie się aktualnie na reklamę książek naszego Wydawnictwa. Przechwytywanie-babla

„Polska grać!”, czyli „Wprost” o książce A. Dokowicz

Tygodnik „Wprost” w swoim drukowanym aktualnym wydaniu zamieścił recenzję książki Agnieszki Dokowicz, poświęconą pozycji „Wulgaryzmy w języku kibiców polskich, czyli Polska grać, k… mać!” Tygodnik podkreśla, że lektura ta polecana jest socjologom i językoznawcom.

grać, wprost, małe

 

grać-wprost

A. Dokowicz o języku kibiców stadionowych – w reklamie na stronie Onet.pl

Onet.pl, jedna z polskich najpopularniejszych witryn prezentuje reklamę książki Agnieszki Dokowicz „Wulgaryzmy w języku kibiców polskich”. Klikając w reklamę, czytelnik od razu zostaje przekierowany do wybranej pozycji książkowej.

wulgaryzmy-on

„Newsweek” z reklamą pozycji A. Dokowicz o wulgaryzmach stadionowych

Tygodnik „Newsweek” ukazuje się aktualnie z reklamą książki autorstwa Agnieszki Dokowicz o stadionowych wulgaryzmach. Wystarczy kliknąć w ikonę reklamy, by bezpośrednio przejść do żądanej pozycji.

Przechwytywanie-wulgaryzmy

W „Polityce” o publikacjach Wydawnictwa

Tygodnik „Polityka” zamieszcza reklamę sieci bibliotecznej IBUK.PL z naszymi pozycjami wydawniczymi. Zachęcamy do korzystania z wirtualnych bibliotecznych półek.

Przechwytywanie4

Nasze publikacje w reklamie na internetowych stronach Słownika Języka Polskiego

Przechwytywanie3

Przeszukując hasła internetowego Słownika Języka Polskiego czytelnicy natkną się na reklamy książek naszego Wydawnictwa. Pozycje te dostępne są zarówno w sprzedaży, jak i w ramach e-biblioteki.

Przechwytywanie-Wulgaryzmy

Nasze książki w reklamie w tygodniku „Wprost”

Przechwytywanie Na reklamie zamieszczonej w aktualnym wydaniu tygodnika „Wprost” ujrzeć można dwie pozycje naszego Wydawnictwa – książkę Agnieszki Dokowicz poświęconą wulgaryzmom stadionowym oraz publikację Agnieszki Rzepki o globalizacji. Reklamy ukazują się także w wydaniu cyfrowym tygodnika.

Przechwytywanie1 Przechwytywanie2

Radosnej majówki pełnej niezapomnianych wrażeń!

Przechwytywanie

Magdalena Micińska-Bojarek: Łowiectwo. Aspekt humanitarno-prawny

Łowiectwo, wyd.2, całość 

Spis treści
Wykaz skrótów
Wstęp
Rozdział I. Wprowadzenie do problematyki łowiectwa

1. Istota problemu współczesnego łowiectwa
2. Cel i zakres badawczy pracy
3. Organizacja łowiectwa w Polsce – zagadnienia wybrane
3.1. Łowiectwo a myślistwo – uwagi terminologiczne
3.2. Łowiectwo a zasady ekologii
3.3. Polski Związek Łowiecki – cechy organizacji
3.4. Obwody łowieckie a obszary chronione
3.5. Zwierzyna łowna
3.6. Gospodarka łowiecka
4. Geneza i rozwój prawa łowieckiego

Rozdział II Zasady przewodnie ochrony zwierząt – geneza, rozwój, źródła prawa
1. Humanitaryzm – narodziny i rozwój idei
1.1. Uwagi ogólne
1.2. Prawo międzynarodowe
1.3. Prawo Unii Europejskiej
1.4. Prawo krajowe
2. Ochrona i poszanowanie życia zwierząt
2.1. Soft law
2.2. Prawo konwencyjne
2.3. Instytucje Unii Europejskiej
3. Dereifikacja zwierząt
3.1. Dereifikacja a prawa podmiotowe
3.2. Trofeistyka i język myśliwski jako przykłady reifikacji zwierząt
4. Status prawny zwierzyny w świetle zasad przewodnich ochrony zwierząt

Rozdział III. Ochrona życia zwierząt i jej derogacja w prawie krajowym
1. Klauzule derogacyjne z ustaw o ochronie przyrody i ochronie zwierząt
Uwagi ogólne
Przesłanka ochrony przyrody
Przesłanka badań naukowych
Przesłanka racjonalnej gospodarki
Przesłanka bezpieczeństwa
Przesłanka eutanatyczna
2. Gospodarka łowiecka a racjonalna gospodarka
Uwagi ogólne
Nieracjonalność uśmiercania ptaków łownych

Rozdział IV. Humanitarny standard uboju, uśmiercania a pozyskiwanie zwierząt
1. Humanitarny standard uboju i uśmiercania zwierząt
1.1.Uwagi ogólne
1.2.Zasada niezwłoczności
1.3.Zasada doskonalenia warunków, metod i narzędzi
2.1. Zasada profesjonalizacji
2. Polowanie a humanitarny standard uboju i uśmiercania
2.2 Formy pozyskiwania zwierząt – polowania indywidualne i zbiorowe
2.2. Regulaminowe przepisy etyki łowieckiej
2.3. Zasada pewności uśmiercania a prawo i praktyka łowiecka
2.4. Zasada niezwłoczności uśmiercania a reguły poszukiwania postrzałka
2.5. Metody i narzędzia dobijania postrzałka
2.6. Łowiectwo a profesjonalizacja uśmiercania
2.7. Udział dzieci w polowaniu

Podsumowanie i wnioski końcowe
Literatura
Wykaz aktów prawnych
Załączniki
Roczny plan łowiecki – wzór
Upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego – wzór
Propozycje zmian legislacyjnych

Wykaz skrótów

ETS – Europejski Trybunał Sprawiedliwości
GDOŚ – Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska
ICUN – (ang. International Union for Conservation of Nature) Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody
KOO – Komitet Ochrony Orłów
MOŚZNiL –Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów
MŚ – Minister Środowiska Naturalnych i Leśnictwa
OHZ – Ośrodek Hodowli Zwierzyny
OOŚ – ocena oddziaływania na środowisko
OSO – Obszar specjalnej ochrony ptaków
POŚ – Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku – Prawo ochrony środowiska (t. jedn. Dz. U. z 2008 r., Nr 25 poz., 150 ze zm.)
PZŁ – Polski Związek Łowiecki
RDLP – Regionalny Dyrektor Lasów Państwowych
RDOŚ – regionalny dyrektor ochrony środowiska
RSPCA – (ang. Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals) Królewskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt
SOO – specjalny obszar ochrony siedlisk
ŚDPZ – Światowa Deklaracja Praw Zwierząt
TOZ – Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami
u.o.p. –Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku – o ochronie przyrody (t. jedn. Dz. U. z 2013 r. Nr 0, poz. 627)
u.o.z. – Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (t. jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002 ze zm.)
u.p.ł. –Ustawa z dnia 13 października 1995 roku – Prawo łowieckie (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066)
WHO – (ang. World Health Organization) Światowa Organizacja Zdrowia

Z recenzji
„Książka stanowi oryginalne omówienie prawnych aspektów łowiectwa z punktu widzenia humanitarnej ochrony zwierząt. Należy do bardzo rzadkich w polskiej literaturze prawniczej gruntownych omówień danej dziedziny, która nie jest zamierzona jako dogmatyczny wykład obowiązujących regulacji prawnych ale ich krytyczna analiza. Z tego względu jej wartość wykracza dalece poza informacje o treści przepisów i ich interpretacji, jakie stanowią istotę większości publikacji prawniczych. Celem, jakiemu służą rozważania autorki jest ocena na ile przepisy polskiego prawa łowieckiego uznać można za akceptowalne z punktu widzenia współczesnych standardów humanitarnej ochrony zwierząt, rekonstruowanych przez nią przede wszystkim w oparciu o główne akty normatywne dotyczące tej problematyki (zarówno na poziomie prawa międzynarodowego, europejskiego jak i krajowego (…).
Praca stanowi interesujący, oryginalny i wartościowy wkład w refleksję nad prawnymi aspektami humanitarnej ochrony zwierząt, otwierając poważną dyskusję nad potrzebą i kierunkami zmian obowiązujących przepisów prawa łowieckiego.” 

dr hab. Tomasz Pietrzykowski
Wydział Prawa i Administracji
Uniwersytet Śląski w Katowicach

„W recenzowanej monografii dr Magdalena Micińska-Bojarek dokonuje dojrzałej i głęboko przemyślanej analizy teoretycznych i praktycznych zagadnień związanych z humanitarnym aspektem łowiectwa. Praca ta stanowi wartościową naukowo publikację. Z całym przekonaniem można polecić ją każdemu, kto pragnie poszerzyć wiedzę na temat problematyki łowiectwa i jego humanitarno-prawnego aspektu.”
prof. UMK dr hab. Agnieszka Skóra
Kierownik Katedry Prawa Administracyjnego
Wydział Prawa i Administracji UMK w Toruniu

WSTĘP
Współczesne łowiectwo budzi coraz więcej kontrowersji. W ostatnich latach na krajowym rynku wydawniczym pojawiło się kilka pozycji o zróżnicowanym charakterze literackim ale jednoznacznie anty –myśliwskim wydźwięku. Farba znaczy krew Zenona Kruczyńskiego (Gdańsk 2008) i Polowaneczko Tomasza Matkowskiego (Warszawa 2009) to literatura faktu zwierająca dramatyczne wspomnienia osób bezpośrednio uczestniczących w polowaniach. Główna bohaterka powieści Olgi Tokarczuk Prowadź swój pług przez kości umarłych (Kraków 2009) stawia znacząca kwestię: „Czy to nie szczyt pychy, nie diabelski pomysł, żeby miejsce, z którego się zabija, nazywać amboną? Natomiast w socjologicznej rozprawie Sens polowania. Współczesne znaczenia tradycyjnych praktyk na przykładzie analizy dyskursu łowieckiego (Warszawa 2009) jej autorka –Dorota Rancew – Sikora szuka naukowej odpowiedzi na pytanie dlaczego w świecie, w którym odrzucono tak wiele dawnych praktyk, tradycja polowań na dzikie zwierzęta nadal jest podtrzymywana.
Łowiectwo jest instytucją posiadającą długie tradycje prawnej regulacji oraz bogaty dorobek doktryny. Piśmiennictwo prawnicze w zasadzie nie kwestionuje jego celowości uznając łowiectwo za ważną formę ochrony środowiska przyrodniczego. Przedstawiciele nauki skupiają jednak uwagę głównie na modelu organizacyjnym tej instytucji niemal całkowicie pomijając kwestię humanitaryzmu myślistwa. Uznałam zatem za celowe wypełnienie tej luki w literaturze przedmiotu poprzez skonfrontowanie i porównanie wybranych aspektów prawa humanitarnej ochrony zwierząt z prawem i praktyką łowiecką, po to by odpowiedzieć na pytanie czy współczesne łowiectwo można uznać za humanitarne.
Niniejsza monografia składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy zawiera wprowadzenie do problematyki współczesnego łowiectwa, ustala podstawową siatkę pojęciową oraz przedstawia genezę i rozwój prawa łowieckiego. Drugi rozdział poświęcony został kształtowaniu się idei humanitaryzmu w prawie stanowionym. Ukazuje on podstawowe pryncypia statusu prawnego zwierząt, do których zaliczyłam zasadę humanitarnego traktowania, zasadę ochrony i poszanowania życia zwierząt oraz zasadę dereifikacji. Również w tym rozdziale został przedstawiony status prawny zwierząt łownych w świetle wyżej wymienionych zasad. Trzeci rozdział określa i charakteryzuje dopuszczalne przesłanki derogujące zasadę ochrony i poszanowania życia zwierząt wyrażone w krajowym systemie prawnym. W rozdziale tym została również omówiona gospodarka łowiecka z punktu widzenia jej racjonalności ze szczególnym uwzględnieniem problemu polowań na ptaki. Ostatni rozdział odnosi się do kwestii związanych z uśmiercaniem zwierząt. W oparciu o źródła prawa międzynarodowego, unijnego i wewnętrznego został w nim przedstawiony europejski standard uboju i uśmiercania, w ramach którego wyodrębniłam elementarne reguły, stosowanie których przyczynia się do znacznego zmniejszenia bólu i cierpienia podczas uboju i uśmiercania zwierząt. Do reguł tych zaliczyłam: niezwłoczność i pewność uśmiercania, doskonalenie warunków, metod i narzędzi oraz profesjonalizację procedur operacyjnych. W rozdziale tym dokonałam analizy stosownych przepisów prawa łowieckiego jak i przeglądu poradników sztuki myśliwskiej oraz fachowej literatury po to, by odpowiedzieć na pytanie czy zwierzyna łowna uśmiercana jest z poszanowaniem tych reguł. Monografię zamykają podsumowanie i wnioski końcowe: de lege lata i de lege ferenda.
Książka przeznaczona jest dla studentów studiów prawniczych i administracyjnych, pracowników organów władzy publicznej związanych z zarządzaniem środowiskiem przyrodniczym, oraz dla wszystkich osób, instytucji i organizacji zainteresowanych problematyką humanitarnego traktowania zwierząt.
Praca odnosi się do stanu prawnego aktualnego w dniu 1 stycznia 2014 roku.

Radio Merkury w kwestii „Wulgaryzmów…”

http://www.radiomerkury.pl/informacje/pozostale/polska-grac-i-co-dalej.html#.U01YskLquuE.facebook

Publikacja Agnieszki Dokowicz omówiona została na falach radiowych rozgłośni Radia Merkury, a adekwatny wpis na stronie www nadal do wglądu. Polecamy!

merkury i wulgaryzmy